«بین ما خدای ناشناخته‌ای ایستاده است
که پاهایش استوار است،
که دست‌ها و چشمانش
همیشه باز است،
و ذهنش تغییرناپذیر.
روزی خواهد رسید که تو از من
این را دوباره خواهی شنید
از جهانی دیگر
جهانی نزدیک‌تر به خورشید تا این سرزمین خاکی ... »
(جبران خلیل جبران)
چقدر دلم تنگه ...
(23 آبان 86)
که پاهایش استوار است،
که دست‌ها و چشمانش
همیشه باز است،
و ذهنش تغییرناپذیر.
روزی خواهد رسید که تو از من
این را دوباره خواهی شنید
از جهانی دیگر
جهانی نزدیک‌تر به خورشید تا این سرزمین خاکی ... »
(جبران خلیل جبران)
چقدر دلم تنگه ...
(23 آبان 86)
